Türkler, İslâm dinini kabul etmeleriyle beraber Arap dilini öğrenmeye başlamışlardır. Özellikle Türklerin uzun bir süre Arap memleketlerine hükmetmesi Arapçanın her yönüyle kullanımını zaruri hale getirmiştir. Selçuklular ve Osmanlılar zamanında kurulan birçok eğitim müessesesinde, diğer ilimlerin yanında Arapça öğretimi de büyük bir önem kazanmış ve bu önemini Osmanlı Devleti'nin son zamanlarına kadar sürdürmüştür.
1839 yılında ilan edilen Tanzimat Fermanıyla Osmanlı Devleti her alanda kalkınma ve modernleşme hamlesi başlatmıştır. Bu kapsamda Devleti’in çağın getirdiği ilmi ve teknolojik gelişmeleri yakalayıp takip edebilmesi için eğitim-öğretim alanında reformların kaçınılmaz olduğunu gören ileri görüşlü devlet adamları tarafından eğitim sistemi yeniden düzenlenmiş, her kademede yeni okullar açılmış ve bu okullarda modern usullerle eğitim-öğretim yapılmaya başlanmıştır.
Bu çalışmada, Tanzimat'tan Cumhuriyet'e kadar olan dönemde Arapça öğretiminde görülen modernleşme faaliyetleri ve öğretimde kullanılan yeni kaynaklar yöntem açısından ele alınıp incelenmiştir.
